15.07.2011

12 gun

Hic bicak altina yatmamis biri olarak, kacinilmaz son olan ameliyati daha fazla erteleyemedim. Ilaclarla, ihmallerle, kisisel bakimlarla gecen bir 4 yil. Muayeneye gittim, 2 gun sonrasi icin gun aldim, narkozu yedim, kesildim-bicildim-dikildim, simdi de yatiyorum, yatiyorum ama ne yatis.

Kendi kendime 'cok bekledin yeter' diye isyan ettikten sonra kostur kostur girdigim ameliyat icin 'bula bula yilin en sicak donemini mi buldun' diyenleri duyar gibiyim. Ne deseniz haklisiniz, 4 yilin sucluluk duygusu ani kararlar aldiriyor insana.

12 gun geride kaldi ve 1-2 hastane yolculugu haric evden ilk defa dun ciktim. Sonuc agrili husran da olsa temmuz temmuz evde kapali kalmaktan daha fazla acitmadi. 8 gun sonra dikisler aliniyor, duyumlar acili olacagi yonunde, yasayanlarin yalancisiyim.

Ne ameliyati oldugumu bile soylemedim degil mi? Dalga gecmek yok; kil donmesi.. Bana askerlikten yadigar bu illet, neden halk icinde 'amaaan annen cimbizla alir olur biter' tavriyla karsilanir anlamam. Tam olarak oturmama 15 gun, denize girmeme 1 ay, spor yapmama 2 ay, yaralarimin iyilesmesine 3 ay var ama daha bombasi nuksetme ihtimali. Bu ihtimali dusunmemeye calisip hemen pansumana kosayim.

malzeme*